خواب نوزاد در ۶ ماهگی
انتظار چه چیزی را داشته باشیم؟
همه کودکان در طول شب به طور طبیعی بیدار می‌شوند اما همه کودکان نمی‌دانند که چگونه خودشان به خواب بروند. مهارت آرامش‌بخشی در زمان شروع خواب شبانه معمولا در طول شب تعمیم پیدا می‌کند.
در سن ۶ ماهگی، اغلب کودکان دیگر نیازی به تغذیه شبانه ندارند.
اگر کودک شما هنوز برای شروع خواب شبانه از یک فعالیت یا اشیا استفاده می‌کند و سپس به آن نیاز دارد تا در طول شب به خواب بازگردد. می توانید به او یاد دهید که در طول شب به تنهایی از آن فعالیت یا اشیا بهره ببرد. مثلا چند عروسک و یا اسباب بازی آرامبخش در گوشه‌ای از گهواره قرار دهید و با او تمرین کنید تا در طول شب هنگامی که بیدار می‌شود با کمک آنها به خواب بازگردد.
برنامه کلی خواب
وقتی کودک شما بزرگ‌تر می‌شود، قطعا می‌توانید برخی از فعالیت‌ها مناسب سن او را انتخاب و انجام دهید. اما همان روال کلی زمان خواب را حفظ کنید. در این سن نیز اطمینان حاصل کنید که تغذیه به جای آخرین مرحله، اولین قدم برنامه شبانه است و کودکتان بلافاصله بعد از تغذیه نمی خوابد. همچنین برای کمک به او در به خواب رفتن مستقل تلاش کنید.
به خواب رفتن
با بزرگ‌تر شدن کودک و آگاهی بیشتر او از محیط اطرافش، ممکن است کمک به او برای یادگیری به خواب رفتن به تنهایی کمی چالش برانگیزتر شود. اگر او در تلاش است تا این مهارت را یاد بگیرد، می‌توانید روش‌های مختلفی را در پیش بگیرید. این کار به او کمک می‌کند تا برای مدت طولانی‌تری بخوابد و در مجموع خواب بهتری داشته باشد، چرا که وقتی به طور طبیعی در طول شب از خواب بیدار می‌شود، می‌تواند خود را به خواب بازگرداند
شما می‌توانید با قرار دادن کودکتان در تختخواب، ترک اتاق و بازگشت‌های مکرر به اتاق خواب او، کودک خود را کنترل کنید. هنگامی که برای بررسی وارد اتاق می‌شوید، می‌توانید از پاسخ‌های کلامی مختصر و ثابتی مانند، “شب به خیر، دوستت دارم” و یا “می‌روم و هر وقت دلت خواست برمی‌گردم” استفاده کنید تا او بخوابد.
یادتان باشد در این سن کودک کوچک شما احتمالا شروع به نشستن خواهد کرد. همچنین ممکن است کمی چهار دست و پا راه برود! برخی از این نقاط عطف در رشد طبیعی کودک می‌توانند زمان خواب را کمی تغییر دهند. به عنوان مثال، بعد از اینکه کودکتان را در زمان خواب به زمین گذاشتید، او ممکن است بلافاصله بلند شود و به سراغ شما بیاید. اگر این اتفاق افتاد، پیش بروید و چند بار اول او را به رخت‌خواب برگردانید و هر بار جمله : “وقت شب است، من تو را دوست دارم.” را تکرار کنید. اگر بعد از چند بار اول به انجام این کار ادامه داد، اجازه دهید خودش دراز کشیدن و خوابیدن را یاد بگیرد. چراکه بعضی از بچه‌ها وقتی می‌نشینند، نمی‌دانند مجددا چطور باید دراز بکشند و بخوابند. برای آموزش این کار در طول روز با او تمرین کنید و برنامه خواب خود را ثابت نگه دارید.
مدت خواب
به طور متوسط، کودکان حدود 6 ماهه ۱۱ تا ۱۵ ساعت در طول ۲۴ ساعت شبانه‌روز می‌خوابند. البته که بین کودکان مختلف تنوع بسیاری زیادی وجود خواهد داشت.
اگر فکر می‌کنید که کودک شما بیش‌ازحد می‌خوابد و در طول روز علی‌رغم خواب زیاد کاملا خواب آلود است و یا اگر می‌توانید بگویید که کودک شما خواب کافی ندارد یا کیفیت خواب پایینی دارد (برای مثال، او به طور مکرر بیدار می‌شود یا خروپف می‌کند) حتما با پزشک خود تماس بگیرید.
خواب‌های شبانه
به طور طبیعی همه کودکان در طول شب ۲ تا ۶ بار بیدار می‌شوند. برخی از کودکان در طول شب از خواب بیدار شده و بدون اینکه گریه کنند و به بزرگسالانی که از آنها مراقبت می‌کنند هشدار دهند، خودشان به خواب می‌روند. اما برخی کودکان که در طول شب به طور طبیعی بیدار می‌شوند، برای بازگشت به خواب به کمک نیاز دارند. برای مثال ممکن است براساس عادت برای خوابیدن نیاز به غذا خوردن یا تکان خوردن داشته باشند.
این موضوع را باید بدانیم که کودکان معمولا پس از حدود ۶ ماهگی دیگر نیاز فیزیولوژیکی به تغذیه شبانه ندارند، مگر اینکه مشکل تغذیه یا رشد قابل توجهی وجود داشته باشد.
اگر کودک 6 ماهه شما هنوز نیاز به تغذیه دارد تا پس از بیداری طبیعی شبانه به خواب برگردد، تغذیه کودکتان را به ابتدای برنامه شبانه منتقل دهید و اجازه ندهید بلافاصله بعد از صرف غذا بخوابد. همچنین به طور کلی تغذیه کودکتان را به خارج از اتاق خواب منتقل کنید. این کارها به قطع ارتباط بین غذا خوردن و به خواب رفتن کمک خواهدکرد.
چرت زدن
کودکان در این سن عموما یکی از دو برنامه چرت زدن را دارند که در مجموع حدود ۳ تا ۴ ساعت خواب در طول روز دارند.
کودکان 6 ماهه عموما یک یا دو برنامه چرت‌زدن دارند که در مجموع حدود ۳ تا ۴ ساعت خواب می‌باشد.
- برخی از کودکان در طول روز چندین مرتبه چرت کوتاه و با فاصله زمانی 2 ساعت از هم می‌زنند که هر کدام ۳۰ تا ۴۵ دقیقه طول می‌کشد. این الگوی چرت زدن را به عنوان یک قانون ۲ ساعته در نظر بگیرید.
- برخی دیگر دو چرت طولانی‌تر در یک برنامه ثابت صبح و بعدازظهر می‌زنند. این کودکان در حدود ساعت 9 یا 9:30 صبح و دوباره در حدود ساعت 2 یا 2:30 بعدازظهر چرت می‌زنند.
سعی کنید اجازه ندهید کودکتان بعد از ساعت ۴ بعد از ظهر بخوابد، زیرا خوابیدن در این زمان ممکن است با توانایی به خواب رفتن در زمان خواب شبانه تداخل داشته‌باشد.
یکی دیگر از کارهایی که می توانید برای کمک به چرت زدن کودکتان انجام دهید، انجام یک برنامه خواب کوتاه است. این برنامه را شبیه به برنامه خواب شبانه کودک خود اما کوتاه‌تر انجام دهید. مثلا بر روی به خواب رفتن مستقل در زمان چرت زدن کودک خود کار کنید. بهتر است این کار را هر بار فقط بر روی یک چرت کار کنید. به این ترتیب، اگر او برای یک چرت زدن دچار مشکل شد، بتواند به راحتی برای دومین بار به خواب برود.
خانواده و محیط خانه
به یاد داشته باشید که حتی اگر کودک شما در حال بزرگ‌تر شدن است، او هنوز خیلی کوچک‌تر از آن است که هنگام خواب چیزی در گهواره‌اش داشته باشد. این بدان معناست که باید حتما هر اسباب بازی یا پتویی را از روی رخت‌خواب بردارید. همچنین در صورتی که می‌تواند اشیا را بگیرد و بکشد، حتما اشیای آویزان را از روی گهواره او دور کنید.
علاوه بر این کودک شما احتمالا در این مرحله از زندگی خود به اندازه کافی بزرگ شده است که بتواند به تنهایی غلت بزند. در ابتدای شب که به خواب می رود او را به پشت بخوابانید، اما اگر در طول خواب غلت بخورد، نیازی به انجام هیچ کاری در این مورد نیست. در طول روز به او کمک کنید تا غلت زدن روی شکم و سپس برگشتن به پشت را تمرین کند.
بدون دیدگاه