انتظار چه چیزی را داشته باشیم؟
بین ۱۸ تا ۲۳ ماهگی، کودکان معمولا ۹ تا ۱۲ ساعت در طول شب و ۱.۵ تا ۳ ساعت در طول روز می خوابند. در این سن کودک شما احتمالا روزانه یکبار چرت می زند. بهترین زمان چرت زدن حدود ساعت ۱۲:۳۰ تا ۱:۰۰ بعد از ظهر، درست بعد از ناهار است. اگر او هنوز بیش از یک چرت می زند، سعی کنید او را به یک چرت در روز برسانید.
روتین خواب کودک ۱۸ ماهه
سعی کنید خواب کودکتان را روی نمودار برنامه خواب قرار دهید!
نمودار خواب؛ مجموعه ای از تصاویری است که ترتیب خاصی دارد و مربوط به فعالیت هایی می شود که کودک شما قبل از خواب انجام می دهد. شما می توانید این نمودار را با طرح ها، برش های مجله، عکس های چاپی از اینترنت؛ و یا حتی می توانید با عکس های چاپ شده خود کودک بسازید.
بنابراین به او نشان دهید که حمام می کند، دندان هایش را مسواک می زند، پیژامه می پوشد و کتاب داستان می خواند. هربار که به مرحله جدیدی از برنامه خواب خود می رسد، به نمودار مراجعه کنید. در نهایت کودک شما یاد می گیرد که در برنامه بعدی چه اتفاقی می افتد. ثابت نگه داشتن مراحل روتین به آماده شدن کودک برای خواب کمک می کند.
به خواب رفتن در سن ۱۸ ماهگی
آموزش به خواب رفتن می تواند با افزایش سن سخت تر شود. یکی از سوالات رایجی که برای کودکان نوپا در این محدوده سنی (حدود ۱۸ تا ۲۴ ماه) پیش می آید، این است که وقتی سعی می کنند بعد از روشن شدن چراغ با شما صحبت کنند، چگونه واکنش نشان دهند. شما می خواهید او به خواب برود اما او می خواهد با شما ارتباط برقرار کند. (بسته به مهارت های کلامی کودک شما در این سن، با کلمات، صحبت های پیشرفته یا حرکات)
بهترین کاری که پس از خاموش کردن چراغ ها باید انجام دهید این است که تا حد امکان به طور مداوم و بی طرفانه به کودک خود واکنش نشان دهید. به عنوان مثال، زمانی که برنامه خواب شما به پایان رسید، عبارتی را انتخاب کنید و هربار به همان شیوه بیان کنید.
برای مثال:
می توانید با گفتن “وقت خواب است، شب بخیر” یا “شب بخیر، من دوستت دارم” پاسخ دهید.
سعی کنید تا حد امکان خنثی و خسته بنظر برسید تا زمانی که او به خواب رود. اینگونه او متوجه خواهد شد که زمان بازی هیجان انگیز یا تعاملی جذاب نیست؛ بلکه زمان خواب است.
مدت خواب کودکان ۱۸ ماهه
کودکان نوپا بین ۱ تا ۲ سال به طور متوسط ۱۱ تا ۱۴ ساعت در هر دوره ۲۴ ساعته می خوابند. اگر کودک شما همانند بچه های هم سن و سالش خواب کافی نداشته باشد، ممکن است بیش فعال به نظر برسد. همچنین ممکن است تحریک پذیرتر شود و زمان بیشتری را برای به خواب رفتن نیاز داشته باشد.
خواب های شبانه ۱۸ ماهگی
به طور کلی، بهترین راه برای پاسخ به بیداری های شبانه این است که تاحد ممکن سازگار باشید. اگر کودک شما در زمان خواب به تنهایی به خواب می رود و در طول شب به طور ناگهانی شروع به بیدار شدن می کند، ابتدا مطمئن شوید که هیچ چیزی وجود ندارد که او را از لحاظ جسمی اذیت کند و خواب او را مختل سازد مانند: مشکل تنفسی (آپنه)، سرماخوردگی یا عفونت گوش
وقتی مطمئن شدید که او از نظر جسمی ناراحت نیست و مطمئن هستید که او می تواند به تنهایی به خواب برود، پس به نحوه واکنشتان در طول شب توجه کنید!
به عنوان مثال…
وقتی در نیمه های شب به بیداری های کودک پاسخ دادید، به تدریج خود را از اتاق خارج کنید.
وقتی وارد اتاق می شوید چیزی آرام و ساده مثل “وقت شب است” بگویید. برای چند شب اول را می توانید با نشستن در کنار تخت خواب کودک شروع کنید، سپس برای چند شب در وسط اتاق او بنشینید، سپس در آستانه در اتاق، و در نهایت از اتاق خارج شوید. احتمالا باید منتظر گریه او باشید اما از آنجایی که او می تواند در ابتدای شب خود را به خواب بزند، می تواند این کار را در نیمه های شب نیز انجام دهد.
چرت زدن در خانه و یا مهد کودک
چرت زدن در سن ۱۸ ماهگی هنوز هم بسیار مهم است.
هر چه بیشتر بخوابد، بهتر خواهد خوابید! اگرچه برایش راحت است که یک چرت کوچک درهمان جایی که شب می خوابد داشته باشد، اما این کار برای بسیاری از کودکان و خانواده آن ها ممکن نیست. برای خانواده هایی که شاغل در خارج از خانه هستند و از مهد کودک ها در طول روز استفاده می کنند.
حتما با مراقبین کودک خود در مورد روال ها و برنامه های چرت روزانه کودک صحبت کنید.. با مراقب و پرستار کودکتان در مورد چیزهایی مانند:
- برنامه خواب کودک
- اینکه چه زمانی چرت می زند
- چه نوع محیطی دوست دارد (برای مثال، آیا پنکه یا موسیقی در آن محیط وجود داشته باشد یا خیر)
- و مدت زمانی که چرت می زند، صحبت کنید.
سعی کنید برنامه خواب او را تا حد امکان منظم کنید.
شما همچنین می توانید پتو یا اسباب بازی مورد علاقه فرزندتان را هم برای چرت زدن در روز در محیطی دیگر مانند مهد کودک و هم برای خوابیدن در خانه داشته باشید. اگر دو مورد از هرکدام دارید، یکی را در خانه و دیگری را برای چرت زدن در روز در محیطی به غیر از خانه بگذارید. این کار کمک می کند تا در هر دو محیط سازگارتر باشند.
خانواده و محیط زندگی
کودک شما احتمالا در این سن تحرک بیشتری دارد و احتمالا کنجکاو است که بیرون از تخت خوابش چه می گذرد و صبح که بیدار می شود چه اتفاقی می افتد!
اگر او سعی می کند از تختش بیرون بیاید، مطمئن شوید که محیط اطرافش تا حد امکان امن است.
به این مورد هم توجه کنید که هیچ اسباب بازی بزرگ و خطرناکی در گهواره نیست که بتواند برای بیرون رفتن از آن کمک بگیرد. به طور مشابه، مطمئن شوید که هیچ مبل بزرگ یا بلندی وجود ندارد که او بتواند به هنگام تلاش برای خارج شدن از گهواره از آن بالا برود. همچنین دقت کنید که استفاده از وسایلی مانند چادرهای کرکره ای که زمانی برای دور نگه داشتن گربه ها استفاده می شد، خودداری کنید، زیرا می توانند خطرات ایمنی داشته باشند.
بدون دیدگاه