کابوس‌های شبانه

کابوس چیست؟

کابوس ها رویاهای ترسناکی هستند که می توانند کودک را از خواب بیدار کرده و او را ناراحت و نیازمند آرامش کنند. پس از یک کابوس، اغلب کودکان از بازگشت به خواب می ترسند و اغلب نمی خواهند تنها بمانند. 

کابوس در کودکان بسیار شایع بوده و اغلب بخشی از رشد طبیعی هستند. به ندرت می توان کودک یا نوجوانی را یافت که هرگز کابوسی را تجربه نکرده باشد. 

کابوس ها بین سنین ۶ تا ۱۰ سال شایع تر هستند، اما کودکان کوچکتر و بزرگتر نیز کابوس ها را تجربه می کنند. قبل از سن ۱۲ سالگی، پسران و دختران به یک اندازه دچار کابوس می شوند. پس از ۱۲ سالگی، کابوس های شبانه ممکن است در دختران شایع تر باشد.

کودکان خیلی کوچک تفاوت بین رویا و واقعیت را نمی دانند. بنابراین وقتی از خواب بیدار می شوند، ممکن است مفهومی را که در خواب دیده اند، درک نکنند. همچنین ممکن است آن ها اصرار داشته باشند که اتفاق ترسناکی در شرف رخ دادن است. 

 

بچه ها در مورد چه چیزی کابوس می بینند؟

کابوس ها معمولا شامل چیزی ترسناک یا احساسات منفی دیگری مانند خجالت نیز باشند. برای مثال بیشتر کودکان خردسال نگرانی هایی در مورد جدا شدن از والدین خود دارند. بنابراین ممکن است آن ها کابوس هایی درباره ی گم شدن یا اتفاقی برای یکی از والدین خود ببینند. کابوس ها در کودکان و نوجوانان بزرگتر اغلب شامل نوعی آسیب بزرگ هستند. 

کابوس ها به احتمال زیاد پس از یک رویداد سخت اتفاق می افتند. به عنوان مثال، اگر کودکی تازه مدرسه را شروع کرده باشد یا …، به احتمال زیاد کابوس می بیند. برای برخی از کودکان، کابوس ها نیز ممکن است تکرار یک رویداد آسیب زا مانند گم شدن یا شلیک به سوی والدین باشد. کودکان بزرگ تر اغلب کابوس های مربوط به فیلم ها یا داستان های ترسناک، یا یک تجربه ترسناک روزانه دارند.

 

چگونه می توانید احتمال کابوس دیدن کودکتان را کاهش دهید؟

کارهای مختلفی وجود دارد که می توانید برای کمک به کاهش احتمال کابوس های شبانه انجام دهید.

 

• از داستان ها، برنامه های تلویزیونی یا فیلم های ترسناک قبل از خواب اجتناب کنید.

این موارد احتمال کابوس دیدن کودک شما را افزایش می دهند. در عوض یک برنامه خواب راحت انتخاب کنید.

 

• عوامل استرس زا را شناسایی کنید.

اگر چیزی در زندگی کودک شما وجود دارد که می دانید ناراحت کننده است، سعی کنید از آن مراقبت کنید و به کودک خود اطمینان خاطر دهید. اگر کودک شما ناگهان افزایش قابل توجهی در فراوانی یا شدت کابوس ها را تجربه می کند، سعی کنید علت آن را ارزیابی کنید. به دنبال موضوعات تکراری بگردید که می توانند سرنخی از علت آن به شما بدهند و سپس با مشکل کنار بیایید.

 

• اطمینان حاصل کنید که کودک شما خواب کافی دارد.

کودکان به دنبال نداشتن خواب کافی، بیشتر دچار کابوس می شوند. اگر کودک شما کابوس می بیند، مطمئن شوید که خواب کافی دارد زیرا این کار می تواند به کاهش دفعات و شدت کابوس ها کمک کند.

 

 

چگونه باید به کابوس های فرزندتان پاسخ دهید؟

اگر کودک شما کابوس می بیند، چند کار وجود دارد که می توانید انجام دهید.

 

• اطمینان خاطر بدهید. 

بهترین کاری که می توانید در صورت کابوس دیدن کودکتان انجام دهید، آرامش بخشیدن به او است. پس از اغلب کابوس ها، کودک شما با چند دقیقه آرامش خاطر، مطمئن خواهد شد. بیشتر کودکان پس از یک کابوس هنوز خسته و آماده بازگشت به خواب هستند. با او در اتاقش بمانید. به او بگویید که شما در آن نزدیکی هستید و مطمئن شوید که او در امنیت و سلامت است. 

 

• به کودک خود یک شی امنیتی بدهید.

کمک به کودک برای متصل شدن به یک شی امنیتی که بتواند با او در رختخواب بماند، می تواند مفید باشد. این اغلب به کودک کمک می کند تا در طول شب احساس آرامش بیشتری کند.

 

• چراغ را روشن بگذارید. 

اگر کودک شما اصرار به روشن کردن چراغ دارد، آن را در روشن ترین حالت ممکن قرار دهید تا کودک شما بتواند به خواب برود.

 

• روز بعد در مورد آن صحبت کنید.

روز بعد، ممکن است بخواهید با کودک خود در مورد کابوس او صحبت کنید تا ببینید آیا چیزی او را اذیت می کند یا خیر. اغلب اوقات کابوس ها رویدادهایی مجزا هستند که معنای چندانی ندارند، اما اگر کودک شما به طور مکرر آن ها را تجربه می کند، باید سعی کنید بفهمید که آیا چیزی او را آزار می دهد یا خیر.

 

• کابوس را ترسیم کنید.

از کودک خود بخواهید که پایان های متفاوتی را برای کابوس خود تصور کند و از او بخواهید که رویای جدید را با یک پایان خوب ترسیم کند. یک راه دیگر برای دادن حس کنترل بر کابوس های کودک این است که او تصویری از رویای بد بکشد اما بعد تصویر را مچاله کند و دور بیندازد.

 

• استفاده از قوه تخیل را تشویق کنید.

راه های دیگری وجود دارد که به کودک شما کمک می کند با استفاده از قوه تخیل خود با کابوس های شب مبارزه کند. به عنوان مثال، از کودک خود بخواهید بعد از یک کابوس، بالش خود را بچرخاند تا “کانال را تغییر دهد”، مانند یک تلویزیون. 

 

• از دیگران کمک بگیرید.

اگر کابوس های کودک شما شدید است، به این معنی که به طور مکرر اتفاق می افتند یا در زندگی او اختلال ایجاد می کنند، با پزشک یا یک ارائه دهنده بهداشت روانی او صحبت کنید.