ترس‌های شبانه کودکان

داشتن ترس شبانه برای کودکان به خصوص در زمان خواب طبیعی بوده و بخشی از رشد طبیعی است. ترس از تاریکی و دیگر ترس های شبانه زمانی که کودکان درک می کنند که ممکن است در مرض خطر باشند، رشد می کند. مطالعات نشان می دهد که بیش از ۸۵ درصد از کودکان در سنین مدرسه و ۵۰ درصد از نوجوانان ترس های شبانه دارند. کودکان در سنین مختلف ترس های متفاوتی دارند. به عنوان مثال، بسیاری از کودکان خردسال از هیولاها می ترسند، در حالی که کودکان و نوجوانان مدرسه ای اغلب ترس های مربوط به مزاحمان و نگرانی از رویدادهای روزانه را گزارش می کنند.

 

زمانی که کودک شما در زمان خواب (یا زمان های دیگر شب) می ترسد چه باید کرد؟

برخورد با کودکی که از تاریکی یا از رفتن به رختخواب در شب می ترسد، می تواند سخت باشد. بین اطمینان خاطر دادن به او و عدم تقویت ترس های او، رابطه خوبی وجود دارد. اگر ترس ها نادیده گرفته شوند، کودک شما مطمئن نخواهد شد. اگر کودک شما بیش از حد مطمئن باشد، ممکن است این پیام ظریف را به او بدهید که چیزی برای ترسیدن وجود دارد. بنابراین اگر ترس از خواب بر توانایی کودک شما در به خواب رفتن و در خواب ماندن تاثیر می گذارد، موارد زیر را امتحان کنید.

 

• گوش دهید و درک کنید.

 ترس هایی که برای یک بزرگسال احمقانه به نظر می رسند ممکن است برای کودک بسیار واقعی باشند.

بنابرین سعی کنید ترس های فرزندتان را درک کنید. آنها را طرد یا مسخره نکنید.

 

• کودک خود را مطمئن کنید.

مهم است که اگر کودک شما می ترسد به او اطمینان خاطر دهید. هنگامی که کودک شما به شما چسبیده است و یا از ترس با شما تماس می گیرد، باید به محل خواب او بروید و ببینید چه چیزی اشتباه است. مثلا بگویید: ” شما در امان هستید؛ ما اینجا هستیم تا مطمئن شویم تو در امان هستی.” 

 

• مهارت های مقابله ای را آموزش دهید.

مهارت های مقابله با ترس های شبانه را به فرزندتان بیاموزید و درباره راه های دیگر واکنش نشان دادن به ترس های شبانه مانند “شجاع بودن” و فکر کردن به افکار مثبت صحبت کنید. همچنین می توانید در مورد نحوه برخورد با چیزی که شما را می ترساند صحبت کنید. یا داستان هایی درباره کودکانی بخوانید که می ترسند و بر ترس هایشان غلبه می کنند.

 

• به تدریج کودک خود را در معرض ترس قرار دهید.

یک رویکرد گام به گام برای قرار دادن کودک در معرض ترس های خاص ایجاد کنید. به عنوان مثال، اگر کودک شما از تاریکی می ترسد، مقدار زیادی از زمان خود را در مکان های تاریک سپری کنید (که با ۳۰ ثانیه شروع می شود و تا ۱ دقیقه افزایش می یابد) یا نورهای اتاق خود را در طول چند هفته کم کنید.

 

• از تخیل استفاده کنید و خلاق باشید.

می توانید از تخیل خود برای مبارزه با ترس های خیالی مانند هیولاها استفاده کنید.مثلا “اسپری هیولا” می تواند راهی فوق العاده برای کمک به کودک در کنار آمدن با ترس های زمان خواب باشد. یک بطری اسپری بردارید و آن را با آب پر کنید. در زمان خواب، شما یا فرزندتان می توانید اتاق را اسپری کنید تا هیولاها را دور نگه دارید. 

 

• یک شی امنیتی را معرفی کنید.

کمک به کودکتان برای متصل شدن به یک شی امنیتی، مانند یک عروسک، که می تواند با او در رختخواب بماند، ممکن است مفید باشد. شما می توانید به فرزندتان بگویید که عروسک آنجاست تا به او کمک کند. در هر صورت این روش جواب می دهد و ممکن است به کودک شما کمک کند تا در طول شب احساس آرامش بیشتری کند.

 

• از نور شب استفاده کنید.

مهم نیست کودک شما از چه چیزی می ترسد، نور شب می تواند به او کمک کند. نور کم شب تا زمانی خوب است که مانع از به خواب رفتن کودک شما نشود. نکته دیگری که باید امتحان کنید این است که در اتاق خواب را باز بگذارید تا کودک شما احساس دوری و تنهایی از بقیه اعضای خانواده نکند.

 

• از برنامه های تلویزیونی ترسناک اجتناب کنید.

از برنامه های تلویزیونی ترسناک، فیلم ها یا داستان هایی که ممکن است به ترس های کودک شما اضافه کنند، اجتناب کنید. به یاد داشته باشید که آنچه ممکن است برای شما ترسناک به نظر نرسد، مانند اخبار، ممکن است برای کودک شما ترسناک باشد.

 

• آموزش تمدد اعصاب

آموزش استراتژی های تمدد اعصاب به کودک می تواند به او در زمان خواب و به خواب رفتن کمک کند. این کار موضوع دیگری را در اختیار او قرار می دهد تا هنگام دراز کشیدن در رختخواب به آن فکر کند و به پرت کردن حواس او از افکار ترسناکش کمک می کند. همچنین، نمی توان در عین حال آسوده بود و ترسید.

 

• در مورد ترس های کودک خود در طول روز بحث کنید.

بسته به اینکه کودک شما چند سال دارد و چقدر می تواند خوب صحبت کند، سعی کنید در طول روز در مورد ترس های او صحبت کنید و اعتماد به نفس کودک خود را در طول روز تقویت کنید. در مورد اینکه چطور ممکن است شب ها کمتر بترسد صحبت کنید. به علاوه احساس امنیت در طول روز ممکن است به او کمک کند تا در شب نیز احساس امنیت بیشتری داشته باشد.

 

• تعیین محدودیت ها

در عین حال که به فرزندتان اطمینان خاطر می دهید، باید محدودیت هایی را نیز تعیین کنید. برای مثال چک کردن کمدها و گذاشتن نور کم در شب منطقی است، اما خوابیدن هر شب با کودک ممکن است این پیام را به او بدهد که تنها در صورتی می تواند احساس امنیت کند که با او باشید.

 

• از او بخواهید که در رختخواب بماند.

فرزندتان باید در رختخواب بماند و برای خود کشف کند که واقعا ایمن است تا بتواند یاد بگیرد بر ترس هایش غلبه کند. بنابراین او را تشویق نکنید که از رختخواب بیرون بیاید. اگر فرزندتان را به اتاق خود یا طبقه پایین بیاورید، پیام این است که تخت خواب او جای امنی نیست. ماندن با او در اتاقش بسیار بهتر از این است که او به شما ملحق شود. اگر کودک شما آنقدر ترسیده است که نمی تواند به تنهایی در اتاقش بماند، بهتر است گاهی کنار تختش بمانید تا به خواب رود. این کار را زیاد یا برای شب های متوالی انجام ندهید، چون ممکن است به حضور شما وابستگی داشته باشد. اگر فرزندتان نگران ترک شما است، مرتبا او را چک کنید. ابتدا هر چند دقیقه یک بار و سپس هر ۱۰ دقیقه یک بار او را چک کنید تا به خواب رود. 

به طور مشابه، اگر کودک شما نیمه شب از خواب بیدار می شود و به دلیل ترس نمی تواند به خواب بازگردد، بروید و به او اطمینان خاطر دهید. پیام مربوط به ایمن بودن را تکرار کنید. اگر نیمه های شب از خواب بیدار شده و به اتاق شما می آد، او به آرامی به تخت خواب برده و به او اطمینان خاطر بدهید.

 

• نمودار ستاره یا برچسب را شروع کنید.

به کودک خود برای مقابله با ترس هایش توجه بیشتری داشته باشید. به او بگویید که به خاطر شجاع بودن چقدر به او افتخار می کنید. برای این کار می توانید یک سیستم ستاره ای راه اندازی کنید. از او بخواهید به خاطر شجاع بودن و خوابیدن به تنهایی ستاره کسب کند. او پس از به دست آوردن تعداد مشخصی ستاره، می تواند آن ها را برای یک جایزه بزرگتر، مانند تماشای یک ویدیوی مورد علاقه، رفتن به پارک، یا پختن شیرینی به کار گیرد. 

سیستم پاداش را طوری تنظیم کنید که احتمال موفقیت بالایی وجود داشته باشد. 

 

• رسیدگی به اضطراب شدید یا مداوم 

اگر اضطراب و ترس کودک شما ادامه دارد، شدید است یا در طول روز وجود دارد، او را برای یک ارزیابی روان شناختی با هدف شناسایی و درمان اضطراب آماده کنید.