ضربه به سر و تکان دادن بدن

ضربه به سر و تکان دادن بدن چیست؟

ضربه زدن به سر و تکان دادن بدن چیزی است که به عنوان “حرکت ریتمیک مرتبط با خواب” شناخته می شود. کودکانی که سر خود را می کوبند ممکن است این کار را هنگام دراز کشیدن و بلند کردن سر برای کوبیدن به بالش یا تشک انجام دهند. آن ها ممکن است روی دست ها یا زانوهای خود تکان بخورند و سر خود را به تخته یا دیوار بکوبند. یا ممکن است بنشینند و سر خود را به عقب روی تخت یا دیوار بکوبند. تکان دادن بدن شامل حرکت به عقب و جلو، معمولا در حالی که بر روی دست ها و زانوها است. نورد بدن شامل نورد کل بدن از یک طرف به طرف دیگر است. برخی از کودکان هم زمان زمزمه می کنند یا همان صدا را بارها و بارها تکرار می کنند. این حرکات تکراری هستند. و آن ها معمولا هنگام به خواب رفتن، در زمان چرت زدن و خواب، یا پس از بیدار شدن در طول شب رخ می دهند. برخی از کودکان نیز در هنگام خواب به این رفتارها دست می زنند. به نظر می رسد این حرکات به کودک کمک می کند تا به خواب برود (یا به خواب برود). آن ها آرامش بخش هستند، درست مانند موهای شستی یا چرخشی. این رفتارها در کودکان خردسال بسیار شایع است. بیشتر کودکان این رفتارها را بین ۹ ماه تا ۲ سال شروع می کنند. تخمین زده می شود که ۶۰ ⁇ نوزادان در یک زمان حرکات ریتمیک دارند.

آیا باید نگران تکان خوردن سر یا تکان خوردن بدن کودک خود باشید؟

بیشتر اوقات، این حرکات ریتمیک بی معنی و بی ضرر هستند. خواب معمولا در نتیجه این حرکات خیلی مختل نمی شود، اگرچه ممکن است اینطور به نظر برسد. و اگرچه گاهی اوقات برای والدین ناراحت کننده است، آسیب قابل توجه بسیار نادر است. علاوه بر این، این رفتارها به طور معمول در کودکان در حال رشد رخ می دهد. در اکثریت قریب به اتفاق موارد حضور آن ها نشان دهنده این نیست که یک مشکل عصبی یا روانی اساسی وجود دارد. کودکان مبتلا به شرایطی مانند تاخیر در رشد، اختلالات طیف اوتیسم یا نابینایی گاهی اوقات سر خود را تکان می دهند یا می کوبند و حتی ممکن است به خود آسیب برسانند. اما حرکات ریتمیک در این موارد بسیار شدیدتر، پایدارتر و گاهی خشن تر هستند. آن ها اغلب هم در طول روز و هم در شب رخ می دهند. اگر کودک شما سالم است و به طور معمول رشد می کند، کوبیدن سر یا تکان دادن برای به خواب رفتن نباید دلیلی برای نگرانی باشد.

چگونه باید به تکان خوردن سر کودک یا تکان خوردن بدن او واکنش نشان دهید؟

• در اکثریت قریب به اتفاق کودکان (۹۵ ⁇)، این رفتارها تا ۵ سالگی و بیشتر اوقات تا ۳ تا ۴ سالگی ناپدید می شوند. به ندرت، برخی از کودکان آن ها را تا بزرگسالی ادامه می دهند. با این حال، حرکات ریتمیک اغلب برای والدین ناراحت کننده است و ممکن است خواب دیگر اعضای خانواده را مختل کند. بنابراین در این میان موارد زیر را در نظر بگیرید.
• نگران تلاش برای محافظت از کودک خود نباشید: حتی اگر کودک شما به شدت سرش را می کوبد، بسیار بعید است که به خودش آسیب برساند. بنابراین، نیازی به قرار دادن بالش های اضافی روی تخت یا قرار دادن بالش ها در مکان های استراتژیک نیست، اگرچه ممکن است با انجام این کار مطمئن شوید. با این حال، اغلب کودکان راهی برای ادامه سر زدن به سربالایی یا صخره پیدا خواهند کرد، مهم نیست که چه ترفندهای خلاقانه ای را امتحان می کنید.
• مراقب باشید که این رفتار را تقویت نکنید: اگر هر بار که کودک شروع به تکان خوردن یا کوبیدن سرش می کند، به او توجه کنید و در نتیجه رفتار او را تقویت کنید، بدون اینکه حتی متوجه شوید. در این حالت، او ممکن است فقط برای جلب توجه شما شروع به سر زدن کند یا به سر زدن ادامه دهد. دقت کنید که کودک شما در طول روز توجه زیادی به خود جلب می کند و سر او را در هنگام شب نادیده بگیرید.
• گهواره یا تخت خواب را جابه جا کنید: در صورت ایجاد صدا یا لرزش، گهواره یا تخت خواب را از دیوار دور کنید و بقیه اعضای خانواده را بیدار نگه دارید. اگر کودک شما به جای تخت خواب در تخت خواب است، از هر طرف گاردریل قرار دهید تا از تخت بیرون نیاید. اگر کودک شما در حال جیغ کشیدن است، پیچ و مهره ها را روغن بزنید. همچنین، مطمئن شوید پیچ ها و پیچ ها را به طور منظم محکم کنید؛ زیرا ضربه زدن به سر یا تکان دادن سر می تواند آن ها را شل کند.
• به دنبال هر چیزی باشید که خواب کودک شما را مختل کند: هر چیزی که خواب کودک شما را مختل کند، می تواند احتمال حرکات ریتمیک را افزایش دهد. بنابراین اگر کودک شما خروپف می کند یا مشکل خواب دیگری دارد، با پزشک کودک خود صحبت کنید. علاوه بر این، اگر چیزی در روحیه کودک شما وجود دارد که ممکن است او را در شب بیدار کند، مانند سر و صدای خانه یا گرم یا سرد بودن اتاق او، سعی کنید تغییراتی ایجاد کنید. به عنوان مثال، یک صدای سفید برای کم کردن صدای بیرون یا یک فن برای خنک کردن اتاق نصب کنید.