راه رفتن در خواب یا خوابگردی

خوابگردی چیست؟

خوابگردی معمولا در طی عمیق ترین مرحله خواب که  خواب با موج آهسته نیز نامیده می شود، رخ می دهد. بنابراین، احتمال وقوع آن در 1 تا 2 ساعت اول پس از به خواب رفتن بیشتر است، زیرا زمانی است که خواب عمیق به احتمال زیاد رخ می دهد. 

بسیاری از کودکان هر چند وقت یک بار خوابگردی می کنند و حدود 17 درصد از کودکان مرتبا پیاده روی در خواب دارند. خوابگردی در کودکان کوچکتر شایع تر است، زیرا آن ها خواب عمیق تری نسبت به نوجوانان یا بزرگسالان دارند. خوابگردی معمولا بین 4 تا 6 سالگی شروع می شود و بین 8 و  12 سالگی اوج می گیرد و بیشتر کودکان در دوران نوجوانی از آن رها می شوند.

خوابگردی به ویژه در کودکان پیش دبستانی و دبستانی بسیار شایع است. 

با اینکه اغلب کسانی که در خواب راه می روند چشمان خود را باز می کنند و بیدار به نظر می رسند، اما در واقع خوابشان عمیق است. در نتیجه ممکن است گیج به نظر برسند و به سوالات پاسخ نامناسبی بدهند. در این حالت بیدار کردن آنها دشوار است. 

پیاده روی در خواب می تواند به ندرت، هر شب یا حتی چندین بار در شب رخ دهد و ممکن است از چند دقیقه تا نیم ساعت یا بیشتر طول بکشد. از آنجا که آن ها خواب هستند، هیچ خاطره ای از رویدادهای شب در روز بعد نخواهند داشت.

خوابگرد اغلب دست و پا چلفتی است و ممکن است کارهای عجیب و غریبی مثل ادرار کردن در کمد انجام دهد.

برخی از کودکان خوابگرد به سادگی وارد اتاق خواب خود می شوند. اما کودکان دیگر به مکان های عجیبی مانند زیرزمین یا حتی بیرون می روند. بنابراین اگر چه خوابگردی به طور کلی غیر مضر در نظر گرفته می شود، والدین باید آگاه باشند که کودکانی که در خواب راه می روند می توانند به خودشان آسیب برسانند. برای مثال می توانند از پله ها پایین بیایند یا در سرما به بیرون بروند.

 

 

چه چیزی باعث خوابگردی می شود؟

خوابگردی زمانی بیشتر اتفاق می افتد که کودک شما خواب کافی نداشته باشد. این موضوع باعث می شود که بدن پس از نداشتن خواب کافی، خواب عمیق تری داشته باشد. چراکه هر چه خواب عمیق تر باشد، به احتمال زیاد یک رویداد خوابگردی رخ خواهد داد. 

هر چیزی که منجر به عدم خواب کافی شود، مثلا زمانی که کودک شما برای اولین بار شروع به چرت زدن می کند یا تغییری در برنامه او (مانند مدرسه رفتن) ایجاد می شود، می تواند باعث راه رفتن در خواب شود . 

احتمال راه رفتن در خواب نیز با هر عاملی که خواب را قطع یا مختل کند، افزایش می یابد. این عوامل شامل موارد زیر است:

  • برنامه خواب نامنظم (رفتن به رختخواب و بیدار شدن در زمان های مختلف از یک روز تا روز بعد)
  • سایر اختلالات خواب مانند خروپف یا آپنه خواب
  • تب و بیماری
  • برخی داروها
  • خوابیدن با مثانه پر
  • خوابیدن در محیطی متفاوت، مانند کمپ یا خانه دوست یا پدربزرگ
  • خوابیدن در محیطی پر سر و صدا
  • استرس

 

 

چگونه باید به خوابگردی کودک خود واکنش نشان داد؟

  • محیط امن برای کودک خود فراهم کنید.

جایی که کودک شما می خوابد باید تا حد امکان ایمن باشد تا از هر گونه حادثه ای جلوگیری شود. خوابگردها می توانند هنگام راه رفتن به خود آسیب برسانند یا خانه را ترک کنند. مطمئن شوید که تمام درهای بیرونی ایمن هستند. اطمینان حاصل کنید که پنجره ها، به خصوص طبقه دوم یا بالاتر، به اندازه کافی باز نشوند که کودک شما بتواند از آن ها بپرد. همچنین کف اتاق ها نباید به هم ریخته باشد، اشیا نباید روی پله ها باقی بمانند. قرار دادن دریچه ها در بالای پله ها می تواند از سقوط جلوگیری کند.

علاوه براین بستن یک زنگ به در اتاق خواب کودک می تواند زمانی که کودک شما در خواب راه می رود و اتاقش را ترک می کند، به شما هشدار دهد. 

  • کودک خود را به تخت خواب راهنمایی کنید.

کودک خود را به آرامی به تخت خواب ببرید و با او به شیوه ای آرام و آرامش بخش صحبت کنید. 

  • کودک خود را بیدار نکنید.

اگرچه بیدار شدن برای کودک شما مضر نیست، اما با تلاش برای بیدار کردن کودک در خواب هیچ چیزی به دست نمی آید و حتی ممکن است کودک شما را مضطرب تر کند.

  • مطمئن شوید که کودک شما خواب کافی دارد. 

از آنجا که راه رفتن در خواب بیشتر زمانی اتفاق می افتد که کودک شما خواب کافی نداشته باشد، سعی کنید زمان خواب شبانه را به زمان زودتری از ساعت شبانه جابجا کنید.

  • برنامه خواب منظم داشته باشید.

خوابگردی در شب هایی که کودک شما در زمان یا مکان متفاوتی نسبت به زمان و مکان معمول به خواب می رود، بیشتر اتفاق می افتد. اگر کودک شما در خانه شخص دیگری در حال خواب است، به آنها اطلاع دهید که کودک شما خوابگرد است.

  • به دنبال نشانه هایی از سایر اختلالات خواب باشید.

اگر کودک شما زمان زیادی را برای به خواب رفتن صرف می کند، در طول شب به طور دیوانه وار بیدار می شود، خرناس می کشد، یا خواب شبانه خوبی ندارد، ممکن است با احتمال بیشتری در خواب راه برود. رسیدگی به این مشکلات خواب اغلب باعث کاهش یا حتی حذف راه رفتن در خواب می شود.

  • از کافئین پرهیز کنید.

کافئین می تواند خواب کودک شما را مختل کند و احتمال راه رفتن در خواب را افزایش دهد.

  • درمان اضافی.

در اغلب موارد، راه رفتن در خواب نیاز به درمان خاصی ندارد. با این حال، در مواردی که کودک در معرض خطر آسیب است یا راه رفتن در خواب به طور مکرر رخ می دهد، درمان ممکن است ضروری باشد. درمان ممکن است شامل دارو یا تکنیک های رفتاری باشد. در صورت نگرانی حتما با پزشک کودک خود صحبت کنید.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *