سندرم پاهای بی قرار

سندرم پاهای بی قرار چیست؟

سندرم پاهای بی حرکت یک اختلال عصبی است که کودک یا نوجوان مبتلا به آن می گوید که آن ها احساس قوی دارند که “باید” پاهای خود را حرکت دهند. این احساسات معمولا در شب و هنگام خواب بدتر می شوند. این بی قراری همچنین می توانند زمانی رخ دهد که کودک باید برای مدت طولانی بی حرکت بنشیند، مانند مسافرت طولانی با ماشین. 

میل به حرکت پاها اغلب با احساس ناراحتی در پاها همراه است. برخی از والدین فکر می کنند که شکایت های فرزندشان دردهای فزاینده است یا به سادگی باور دارند که فرزندشان بی قرار است. حرکت دادن پاها معمولا احساس ناخوشایند را بهتر می کند. کشش یا تکان دادن پاها، بلند شدن و راه رفتن یا دویدن، یا به سادگی تکان خوردن و چرخیدن ممکن است به کودک شما کمک کنند. برای برخی کودکان، مالیدن پاها ممکن است باعث شود که آن ها احساس بهتری داشته باشند. 

 

تاثیر سندرم پای بی قرار بر خواب 

به دلیل ناراحتی پا و افزایش حرکات پا در زمان خواب، اغلب زمان زیادی طول می کشد تا کودک یا نوجوان مبتلا به سندرم پاهای بی قرار به خواب برود. در نتیجه، این موضوع به نداشتن خواب کافی منجر می شود. علاوه بر این،  پاهای کودکان مبتلا به  این سندرم اغلب در هنگام خواب پیچ و تاب می خورند که به آن ها “حرکات دوره ای اندام” می گویند. این حرکات ممکن است خواب را مختل کند و منجر به احساس خستگی در روز بعد شود. کودک با حرکات دوره ای اندام معمولا از این مشکل آگاه نیست، اگرچه والدین ممکن است لگد زدن و خواب بی قراری را مشاهده کنند. 

 

چه چیزی باعث سندرم پای بی قرار می شود؟

• به نظر می رسد این سندرم ژنتیکی بوده و اغلب در به صورت خانوادگی به وجود می آید. بیشتر کودکان مبتلا به سندرم پای بی قرار پدر یا مادر بزرگ با علائم مشابه دارند. 
• کمبود برخی موارد از جمله  کمبود آهن (با یا بدون کم خونی) و کافئین ممکن است سندرم پای بی قرار را بدتر کند. 
• داروهای خاصی مانند آنتی هیستامین ها و داروهای ضد افسردگی ممکن است باعث سندرم پای بی قرار شوند. 
• برخی از کودکان مبتلا به یک بیماری مزمن مانند دیابت، سلول داسی شکل و بیماری کلیوی در معرض خطر ابتلا به سندرم پای بی قرار هستند.

 

علائم سندرم پاهای بی قرار چیست؟

علائم سندرم پاهای بی قرار شامل موارد زیر است:

1. حرکات پا

کودکان و نوجوانان مبتلا به سندرم پای بی قرار اغلب یک “میل” مقاومت ناپذیر دارند یا احساس می کنند که “باید” پاهای خود را حرکت دهند. این حرکات که می تواند تکان خوردن یا لگد زدن باشد می توانند احساس ناراحتی را تسکین دهند. آن ها ممکن است در حالی که در تخت دراز کشیده اند، تکان بخورند و بچرخند. برخی حتی نیاز به راه رفتن یا دویدن دارند.

1. ناراحتی پا

کودکان یا نوجوانان اغلب این احساس ناخوشایند پا را با بیرون زدگی، خارش، سوزش یا گاهی دردناک توصیف می کنند. آن ها همچنین ممکن است از توصیفات رنگارنگ تری مانند “مورچه هایی که روی پاهای من می خزند” یا “ماده ای در رگ هایم می جوشد” استفاده کنند. این احساسات معمولا در زمان خواب یا زمانی که در مدرسه بی حرکت نشسته اند یا در مسافرت های طولانی با ماشین رخ می دهند یا در زمان خواب بسیار شدیدتر می شوند.

1. دشواری به خواب رفتن

کودکان و نوجوانان مبتلا به این سندرم اغلب به دلیل ناراحتی پا و نیاز به حرکت، زمان زیادی را برای به خواب رفتن صرف می کنند. آن ها نه تنها در به خواب رفتن مشکل دارند، بلکه ممکن است در طول شب نیز از خواب بیدار شوند.

1. مشکلات رفتاری هنگام خواب

به دلیل مشکل به خواب رفتن ناشی از سندرم پای بی قرار، برخی از کودکان ممکن است در برابر خوابیدن در شب مقاومت داشته باشند.

1. مشکلات روز 

مشکلات به خواب رفتن می تواند منجر به خواب آلودگی در طول روز شود. همچنین مشکلات خلق و خو، رفتار نامناسب در مدرسه در کودکان مبتلا به سندرم پای بی قرار شایع است چرا که بیش فعال، تکانشی، تحریک پذیر باشند و مشکل در تمرکز در آن ها شایع تر است.

 

سندرم پاهای بی قرار چگونه تشخیص داده می شود؟

هیچ آزمایشی برای تشخیص سندرم پاهای بی قرار وجود ندارد و تشخیص بر اساس توصیف علائم انجام می شود. در صورت شک به این اختلال ضمن اخذ سابقه پزشکی، معاینه فیزیکی نیز انجام خواهد شد تا مطمئن شویم مشکل دیگری وجود ندارد. پزشک شما ممکن است یک آزمایش خون برای آهن پایین دستور دهد. در نهایت، یک تست و مطالعه خواب شبانه ممکن است برای بررسی سایر اختلالات خواب، به خصوص حرکات دوره ای اندام توصیه شود. این موارد را تنها با مطالعه خواب می توان تشخیص داد.

 

سندرم پاهای بی قرار چگونه درمان می شود؟

درمان سندرم پاهای بی قرار ممکن است شامل هر یک از موارد زیر باشد.

• شیوه های خواب سالم داشته باشید.

شیوه های خواب سالم شامل رفتن به رختخواب به طور همزمان در هر شب و داشتن یک برنامه خواب ثابت است. خواب زود هنگام نیز ممکن است کمک کننده باشد، به خصوص اگر علائم زمانی بدتر باشد که کودک شما بیش از حد خسته شده است.

• عادت های زمان خواب را تغییر دهید.

با توجه به اینکه ناراحتی پا هر چه بیشتر در رختخواب باشد بدتر می شود، معمولا بهتر است کودک شما صبر کند تا زمان خاموش کردن چراغ به رختخواب برود. بنابراین کارهایی مانند خواندن داستان را در جایی غیر از تخت کودک خود انجام دهید.

• ورزش کنید

ورزش کردن در طول روز می تواند به شما کمک کند.

• ناراحتی را کاهش دهید

ماساژ، کمپرس سرد، یا پد حرارتی ممکن است تسکین موقتی ایجاد کند.

• از کافئین پرهیز کنید

کافئین موجود در نوشابه ها، چای و قهوه می تواند علائم اختلال را بدتر کند، بنابراین باید از مصرف کافئین اجتناب کرد. همچنین برخی از آنتی هیستامین ها و داروهای سرماخوردگی یا سینوزیت می توانند علائم را بدتر کنند.

• کمبود آهن را درمان کنید

اگر آزمایش خون آهن کمی را نشان می دهد، معمولا مصرف قرص آهن توصیه می شود. چندین ماه درمان اغلب برای افزایش سطح فریتین مورد نیاز است. پزشک شما ممکن است مکمل آهن را که شامل ویتامین C برای افزایش جذب آهن نیز می شود، توصیه کند. 

• از درمان دارویی استفاده کنید. 

در نهایت ممکن است دارو توصیه شود. انواع مختلفی از داروها وجود دارند که می توانند به شما کمک کنند. پزشک شما می تواند این موارد را با شما در میان بگذارد.